Αρχή μηνιά κι αρχή χρονιά
κι αρχή του Γεναρίου
Κι αρχή που βγήκε ο Χριστός στη γη να περπατήσει
και βγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.
Ο πρώτος του χαιρετισμός ήταν Άγιο Βασίλης
γεια σου χαρά σου Δέσποτα
καλό ζευγάρι να χεις
Να ναι καλά το αλέτρι σου κι άξιο το ζευγάρι.
Καλό το λες αφέντη μου,καλό κι ευλογημένο.
Δαφνένιος να ναι ο ζυγός πρινένιο το αλέτρι
ως και το βουκεντράκι σου βασιλικού κλωνάρι.
Για πες μας τώρα Δέσποτα πόσα πινάκια σπέρνεις.
Σπέρνω σιτάρι 12 κριθάρι 15 ρόβη και βρώμη 18 κι από νωρίς στο στάβλο πήγαν λαγούδια τα φαγαν,
πέρδικες το σκαλίσαν.
Παίρνω το τουφεκάκι μου και πάω να τα σκοτώσω.
Μήδε λαγούδια σκότωσα,μήδε πέρδικες βρήκα.
Μον’ θέρισα κι αλώνισα όλα τα πεφαγούδια.
Και κάναν χίλια αμέτρητα, χιλιάδες μετρημένα
κι απ τον αφέντη τον Χριστό να ναι ευλογημένα.
Εκεί που τα μετρούσαμε
Να κι ο Χριστός εφάνει
στάθηκε και τα ευλόγησε με το δεξί του χέρι
με το δεξί, με το ζερβί, μετο μαλαματένιο
κι εκεί που εστάθει ο Χριστός χρυσό δεντρί εβγήκε
στη μέση ήταν ο σταυρός, στην άκρη το Ευαγγέλιο
και κάτω στη ριζούλα του, μια κρυσταλλένια βρύση
που πήγαιναν οι πέρδικες να βρέξουν το φτερό τους
και βρέχαν τον αφέντη μας………………. (το όνομα του νοικοκύρη του σπιτιού) το λεβέντη μας.
Τον πολυχρονεμένο και στον κόσμο ξακουσμένο.
[H φωτογραφία της δεκαετίας του 1960 από τα χωράφια του χωριού της Φωτεινής Τσοπανέλλη, καθώς και η καταγραφή του τραγουδιού]
